De Incabrug bij Machu Picchu
De Incabrug bij Machu Picchu (foto © Tony Dunnell, klik om te vergroten)
Veel toeristen lijken de Incabrug in Machu Picchu te negeren. Misschien is het omdat ze de korte tocht van 30 minuten niet willen maken om hem te zien. Of misschien hebben ze het te druk met het nemen van foto's van de belangrijkste bezienswaardigheid. Sommigen weten natuurlijk gewoon niet dat de Incabrug bestaat.
En dat is jammer, want de Inca brug (Inka brug, Puente Inka) is zeker de moeite waard om te zien - en het gebrek aan toeristen langs het smalle, steile, maar makkelijke pad maakt het een mooie ontsnapping aan de selfie-geobsedeerde hordes.
Wat is de Incabrug?
De Incabrug wordt vaak een "geheime ingang" naar Machu Picchu genoemd. Hoe geheim het was staat open voor discussie, maar het was zeker een alternatieve ingang - en een die gemakkelijk te verdedigen was tegen ongewenste bezoekers.
Het hele pad is ingebouwd in de kliffen aan de westkant van Machu Picchu en slingert indrukwekkend langs de zijkant van een steile bergwand. Het grootste deel van het smalle pad is in verval en niet toegankelijk. Maar het laatste deel, dat naar Machu Picchu leidt, is gerestaureerd, samen met de zogenaamde Incabrug - een gat van 5 meter in het pad dat wordt overbrugd door vier of vijf houten planken.
ANIMATIE TIP: Als je op zoek bent naar plezier 's avonds, of om overdag sport te kijken, of zelfs een voorproefje van thuis, bezoek dan de Wild Rover Hostels voor lekker eten, sport en bier! Toegang tot hun bars is gratis, zelfs voor niet-gasten.
Als de Inca's van Machu Picchu de toegang wilden ontzeggen aan iedereen die langs deze route kwam, konden ze eenvoudigweg de houten brug verhogen, wat een veel verraderlijker benadering was. Als de brug was verwijderd, zou elke aanvaller over de kloof moeten klimmen - een niet onmogelijke taak, maar een zeer riskante manoeuvre gezien de steile val in de canyon bijna 2.000 voet eronder. Voeg daar nog een paar stekende speren en een regen van stenen van de verdedigers aan toe en je hebt een zeer onaantrekkelijke klim.
Houten planken overbruggen de kloof langs de alternatieve ingang naar Machu Picchu (foto © Tony Dunnell)
De Inca-brug bekijken
Om bij de Incabrug te komen, ga je vanaf de hoofdingang van Machu Picchu omhoog, langs de Caretaker's Hut. Hier vlakbij zou je een houten bord moeten zien dat de weg wijst naar de Incabrug. Zo niet, vraag dan een van de vele opzichters om je de weg te wijzen.
De ingang van het Inca Bridge pad begint bij een kleine houten wachtershut tegenover het meteorologische station van Machu Picchu. De toegang is gratis, maar je moet je wel aanmelden met je naam en vertrektijd.
Vanaf hier is het een tamelijk gemakkelijke wandeling van 20 tot 30 minuten naar de brug zelf. Het uitzicht vanaf het pad is adembenemend, met nevelwoud, rivierkloven en bergen die zich onder en achter het pad uitstrekken. Op sommige plaatsen versmalt het pad tot de breedte van één persoon, met daaronder steile hellingen. Als je last hebt van ernstige hoogtevrees, kun je problemen krijgen. Zo niet, dan moet je het kunnen halen, zelfs als je het rustig aan moet doen.
Je ziet de brug het eerst van bovenaf. Als je dichterbij komt, kom je uiteindelijk bij een houten hek dat de toegang tot de brug en de rest van het pad volledig blokkeert. Het is gewoonweg te gevaarlijk om bezoekers verder langs de route te laten lopen (blijkbaar is een toerist een paar jaar geleden gevallen en overleden, voordat de barrière was opgericht), maar het is desalniettemin een indrukwekkend gezicht.
Als je het uitzicht lang genoeg hebt bewonderd en je Inca dragers en vijandelijke infiltranten hun weg over het pad ziet zoeken, ga je terug naar waar je vandaan kwam. Je moet je afmelden bij de bewaker.
Als je touroperators voor Machu Picchu wilt vergelijken, raden we je aan een kijkje te nemen op FindLocalTrips.com, een tourvergelijkingswebsite met veel informatie en alle verschillende opties om die reis van je leven te maken.
De vegetatielijn langs de rotswand toont het pad van het oude Incapad naar de Incabrug (foto © Tony Dunnell)
